Page 20 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)
P. 20
Kuzenim Eda’yı bize davet ettim. Cemre’nin hay-
vanları ne kadar çok sevdiğini anlattım. Hayvan edin-
mek istediğimi fakat Cemre’nin sağlığı için buna bir
türlü cesaret edemediğimi söyledim.
Eda gülümsedi:
“Ne güzel. Demek ki kızın sevgi dolu bir çocuk.”
“Öyle de hayvanın tüyleri dökülürse, onu da Cemre
yutarsa diye korkuyorum.”
“Artık her şeyin bir kolayı var.”
“Nasıl?”
“Benim bir arkadaşımın hayvan barınağı var. Onlar
hayvanseverler için hayvan edinme sertifikaları hazır-
lıyorlar. Artık o senin evladın oluyor. İstersen hafta
sonları gidip onunla vakit geçiriyorsun. İstersen de
evine alabiliyorsun.”
Eda’nın her şeye bir çözümü vardı mutlaka.
“İşte bu benim duyduğum en iyi haber. Bunu senin
çözeceğini biliyordum Eda.”
“Ay bu sorun mu?”
“Benim için büyük bir sorundu doğrusu. Haydi,
hemen senin arkadaşına gidelim. Bize de bir sertifika
hazırlasın. Biz de bir köpeği evlat edinelim. Cemre bu
habere çok sevinecek.”
“Acele etme. Kahvemi içeyim.”
“Ben sana dönüşte kahve ısmarlarım. Kalk hadi.”
“Senden kurtuluş yok.”
19
