Page 22 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)
P. 22
de alabilirdik. Hem Cemre biraz daha büyümüş olurdu.
Ben hayvanları alıp sonra bıkıp sokağa atan insanlardan
hiçbir zaman olmak istemiyordum. Çünkü hayvanın çok
büyük sorumlulukları vardı. Ben de bu sorumluluğu en
iyi şekilde yerine getirmek istiyordum. Eğer bir hayva-
nı evime alacaksam ona en iyi şekilde de bakmalıydım.
Şimdilik göstermem gereken ilgiyi hayvan barınağında
göstermek daha doğru geliyordu bana.
Barınağın girişinde, Tülay Hanım karşıladı bizi.
Hayvanlara karşı duyarlı olması ne kadar güzeldi. Bizi
görünce mutlu olmuştu. Hayvanlara imkânlarını zor-
layarak bakması alkışlanacak bir davranıştı. Sokağa
terk edilmiş hayvanları toplayıp buraya getiriyorlardı.
Bu kadar hayvana bakmak zordu mutlaka. En azından
maddi açıdan hayvanların bakımı oldukça masraflı
görünüyordu. Elbette sevgiye, ilgiye ihtiyaçları vardı
buradaki bütün hayvanların ama karınlarının doyması da
gerekiyordu. Bence en önemlisi de buydu.
Tülay Hanım:
“Sizi burada görmek beni çok mutlu etti.”
“Ben de bu kadar şirin şeylerin yanında olmaktan
mutlu oldum.”
Eda:
21
