Page 12 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)

tercih ettik. Çünkü hastalığın evrelerini biliyordu dok-
tor. Tedavi de bu bilinçle devam ediyordu.

Biz de evhamlı davranıyorduk tabii. Zaman zaman
normal olabilecek ateşlenmelere telaşla karşılık veri-

yorduk. Hemen hastaneye gidiyorduk. Bunu azaltmaya
çalışıyorduk ama elimizde değildi. Onu kaybetmekten

çok korkuyorduk.
Bebeğim de çok dirençli çıktı. Doktor bu hasta-

lığı atlattığını söylediğinde boynuna sarılıp ağlamaya
başlamıştım. Benim bu bebeğe ihtiyacım vardı. Ben ona

sahip olabilmek için ne kadar çok sıkıntı çekmiştim.
Belki bu düşüncem bencilceydi ama böyle düşünmekten

de kendimi alamıyordum. Elbette bu benim tercihimdi
ama yine de bunca sıkıntının sonrasında bebeğimden
ayrılamazdım. Ona sahip olabilmek için ne kadar uzun

bir zaman beklemiştim. Bazen bencillik mi yapıyorum
diye düşünüyordum ama galiba annelik tanımlanamaya-

cak kadar farklı bir duyguydu.
Ara ara kontrollerimiz devam etse de artık kor-

kumuzu yenmiştik. Çektiğimiz sıkıntılı günler sona
ermişti. En azından biz öyle olmasını istiyorduk.

Konuşmaya başlamıştı. “Anne” dediği ilk günü

düşünüyorum da anlatılmaz bir duyguydu. Bu kadar

11