Page 7 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)

Dokuzuncu aya girdiğimde artık yatmaktan her
yerim ağrıyordu. Ama bebeğimi kucağıma almak bütün
zorluklara katlanmaya değerdi.

Hiç geçmeyeceğini düşündüğüm aylar geçmişti.
Sonuna gelmiştim. Her an bebeğime kavuşabilirdim.

Bunu düşünmek beni mutlu ediyordu.
Bebeğimi kucağıma aldığım andaki mutluluğumu
tarif etmeme imkân yoktu.

Bir kızımız oldu. Adını Cemre koyduk. Evdeki bay-
ram havasını anlatamam. Herkes Cemre bebeğe hoş

geldin demek için geliyordu.
Odasının kapısına “Hoş Geldin Cemre Bebek” yaz-
dık. Çok da güzel bir bebekti. Hepimiz ona nazar değ-

mesinden korkuyorduk âdeta.
Mutluluğumuz kısa sürdü. Cemre rahatsızlanmış-

tı. Bu bizim için sıkıntılı günlerin başlangıcıydı. Evdeki
neşe bir anda hüzne dönüşmüştü. Cemre’yi doktora
götürdük. Doktor, uzun uzun muayene etti. Bir sürü
tahlil yaptı. Kötü bir sonuç çıkacak diye ödümüz kopu-
yordu. Konu komşu bizi rahatlatmaya çalışsa da bir

türlü rahatlayamıyorduk.

6