Page 10 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)

Aldığım haberle kalp krizi bile geçirebilirdim. Bu
hastalık benim bebeğimi mi buldu, diye düşündüm. Daha
çok küçüktü. Böyle bir hastalıkla baş edebilecek miydi?

Onu doğru dürüst kollarıma alamamış, öpüp kok-
layamamıştım. Ne acıydı? Çaresiz olmak, hiçbir şey
yapamamak çok kötüydü.

“Metin olun.” dedi doktor. “Henüz kötü bir şey
yok. Daha hastalığın başlangıç evresi.”
Doktorun anlattıkları biraz içimi rahatlatmıştı.
Bebeğimin bu hastalığa direnmesi de çok önemliydi.

Ben biliyordum bu hastalıkla baş edecekti. Elbette çok
sabırlı olmak gerekiyordu. Evet, tek yapmamız gereken
soğukkanlı olabilmekti. Cemre’nin bu hastalığı yenmesi-
ne yardım edecektik. Başka yolu yoktu bunun.

Belki zorlanacaktık. Günlerce hastanelerde yata-
caktık. Maddi kayıplarımız olacaktı ama başaracaktık.
Cemre’nin hastalığının önemli olması ve onunla

ilgilenmek zorunda olmam gerektiği için işimden istifa
etmiştim. Başka şartlarda belki bu beni yıkardı ama
böyle kutsal bir amaç için değerdi doğrusu. Hem Cemre
iyileşir iyileşmez yeniden işime dönebilirdim. Şimdilik
onun hastalığının tedavisi önemliydi bizim için.

Günlerce hastaneye gittik, geldik. Hastane kori-
dorlarında sabahladığımız da oldu. Ama hiç umudumuzu
kaybetmedik. İyi olacağına inandırdık kendimizi.

9