Page 23 - ZEYNEP' İN PARLAYAN SÜPER FİKİRLERİ

Aslında eve her girip çıkan bir şekilde ayakkabıları
bir düzene sokmak için dizmeye çalışıyordu. Dışarı
ayakkabıları, iş ayakkabıları, terlikler, biz çocukların

ayakkabıları derken ortalık iyice karışıyordu. Hiçbir
düzenleme bu karışıklığı gideremiyordu. Sahanlık-

taki ayakkabılar nasıl dizilirse dizilsin Murat amcanın
evine çıkan basamaklara gitmek için yol kalmıyordu.
Ama ben bu karışıklığı çözmeye kararlıydım. İçeri-

den birkaç poşet aldım hemen. İçlerine ayakkabı-
lardan rastgele üçer, dörder alıp koyarak ağızlarını
bağladım. Bu poşetleri içerideki ayakkabılığın içine

zor bela sıkıştırdım. Zaten ayakkabılıkta içi ayakkabı
dolu başka poşetler de vardı. Anlayacağınız biz bu
eve nasıl sığamıyorsak ayakkabılarımız da ayakka-

bılığa sığamıyordu. Elimde başka poşetim kalmadı,
hem ayakkabılıkta da yer kalmamıştı zaten. Poşetle-

re doldurduğum ayakkabılardan sonra kapının önün-
deki ayakkabıların sayısını azaltmıştım. Ondan son-
ra kalan ayakkabıları bir güzel dizdim. Buna rağmen

ayakkabılar hâlâ kapı önünde çok fazla yayılmış gibi
geliyordu. Bu soruna da bir çözüm bulmalıyım he-

men. Evet, tabii ya! Bazı ayakkabıları diğerlerinin
üstüne dizersem bayağı bir yer açılacak. Bana göre
uygun olan ayakkabıları bir diğerinin üstüne koyarak

dizdim. Böyle olunca kapı önündeki o yayılma biraz
22