Page 20 - ZEYNEP' İN PARLAYAN SÜPER FİKİRLERİ
P. 20
şarıya açılan kendi kapısı vardı. Aynı anda ben evin
kapısını açmıştım, dedem de balkonun kapısını aç-
mıştı.
Murat amca,
– Günaydın Hacı Sadullah ailesi! Demek siz ge-
len misafire bütün kapılarınızı açıyorsunuz, dedi gü-
lerek.
– Günaydın Hacı Murat, dedi Sadullah dedem.
Bizde böyle, misafire tüm kapılar açılır.
Murat amcanın “Hacı” olduğu falan yoktu da de-
dem eski bir araba modeline benzeterek ona çoğu
zaman böyle takılıyordu. Ben ayakkabılarımı giyme-
ye çalışırken dedemle Murat amca konuşmaya de-
vam ediyordu.
Murat amca,
– Hacı abi, ben sana evi verdiğimde bir seni bir
de Fatma Hanım’ı gördüm. Şimdi evin önünde elli
ayakkabı var. Ayakkabılarınızı neredeyse benim mer-
divenlere de dizmeye başlayacaksınız. Allah için siz
bu evde kaç kişi kalıyorsunuz, dedi gülerek.
– Sorma, sorma Murat! Haklısın bu evde biraz
fazlalık var.
– Biraz mı?
– Biraz biraz. Ama sen kimi istiyorsan söyle onu
gönderelim.
19