Page 19 - ZEYNEP' İN PARLAYAN SÜPER FİKİRLERİ

Tuvalet bekçisi gibi kim tuvalete girerse peşinden ko-
şup “Tulavet, tulavet!” diye bağırıyordu. Artık herkes
onun numara yaptığını biliyordu. Ama kapıdayken o

kadar rahatsız edici, yalancı bir ağlama tuttururdu ki
ne içerideki ne de dışarıdakiler bu sese dayanabili-
yordu. Tamam kabul ediyorum planım bir süre sonra

benim de rahatımı kaçırdı. Ama o zamana kadar tu-
valet için o uzuuun süren beklemelerden kurtulmuş
oldum. Hem sonra Neva’yı bu yeni oyunundan uzun

uğraşlar sonucu vazgeçiren yine ben olmuştum.
Neva vazgeçti geçmesine ama bir tek dedem içeri-
deyken tuvaletin kapısını yumruklayıp bağırmaktan

vazgeçmedi.
İşte o günden sonra süper kahramanlığımla her
an parlamaya hazır fikirlerimi kullanarak daha çok

sorun çözmeye karar verdim.

Kaybolan Ayakkabılar
Ev sahibimiz Murat amca (dedem için Hacı Mu-

rat, babamlar için Murat abi) hemen üstümüzdeki
katta oturuyordu. Murat amca bu evde yalnız yaşı-
yordu. Çok neşeli ve şakalaşmayı seven bir insan-

dı. Biz Yalıköy’e geldikten birkaç gün sonra bir sa-
bah kahvaltıdayken kapımızı çalmıştı. Ben o sırada
kahvaltımı bitirmiş dışarı çıkmak için kapının önüne

gelmiştim. Evin giriş kapısından ayrı balkonun da dı-
18