Page 139 - ATA YAYINCILIK Değerlerimiz Öykü Dizisi-3 (8 Kitap)

çok şey değişmişti. Yine çiçekler rengârenk açmıştı.
Meyveler dallarda kendilerini göstermeye başlamıştı.
Meral:

“Ne kadar güzel bir sürpriz oldu.”
“Biz böyleyiz işte. Aniden çıkar geliriz.”

“Ne iyi yaptınız. Çok sevindim. Acıkmışsınızdır.
Size güzel bir sofra hazırlayalım.”
Cemre:

“Ben çok acıktım doğrusu.”

Madalyon da havlamaya başladı.
Meral:
“Bakın Madalyon da acıkmış.”

Cevahir teyzenin kapısı kapalıydı. Bahçesindeki
otlar da bayağı büyümüştü. Sanki hayat belirtisi yok
gibiydi.

“Cevahir teyze görünmüyor.”
“Ah sorma.”

“Kötü bir şey mi oldu?”
“Cevahir teyze öldü.”

“Öldü mü?” diyebildim.
“Evet, yaklaşık bir ay oldu.”
“Bana niye haber vermedin.”

“Senin sıkıntın büyük diye düşündüm. Bir de
bununla seni üzmeyeyim istedim.”

138