Page 49 - ATA YAYINCILIK Köyde Bir Yaz Tatili (10 Kitap)
P. 49

uğraşlar  sonucu  buraya  getirdiği  elma  fidesini
           bahçemize dikti. Dedem bu ağacın bu topraklar-

           da çok iyi yetişip gelişeceğinden emindi. Ben o
           zamanlar bu genç ağacı çok sevmiştim. Onu da

           küçük  olduğu  için  çocuk  bir  arkadaşımmış  gibi
           görüp sevmiştim. Her fırsatta onun yanına gider,

           orada zaman geçirirdim. Ağaç tabii ki dedemle
           babamın da kıymetlisiydi. Bu yüzden ağacın et-

           rafında sürekli dolanıyorum diye az laf yemedim
           onlardan. Hele ki ağaç zamanla dallanıp budak-

           landıkça ben dallarından inmez olmuştum. De-
           demle babam bu yüzden beni çok kovaladılar.

               Dedem  bunları  anlatırken  gülümsüyordu.

           Sanki anlattıklarını yeniden yaşıyor gibi duruyor-
           du. İnsanı mutlu eden anılara sahip olması ne

           güzeldi. Umarım benim de böyle anılarım olur.
           Umarım  babamla  annem  köyde  kalmama  izin

           verirler.  Yoksa  şehirde  hep  aynı  şeyleri  yapıp
           hangi anıyı biriktirecektim. Bana öyle geliyordu.

           Sanki şehir hayatımda her şey aynı şeyleri yıllar-
           ca tekrarlamaktan ibaretti.

               — Sonra ne oldu dede, diye sordum. Dedem
           anlatmaya devam etti:




                                       48
   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54