Page 49 - ATA YAYINCILIK Köyde Bir Yaz Tatili (10 Kitap)
P. 49
uğraşlar sonucu buraya getirdiği elma fidesini
bahçemize dikti. Dedem bu ağacın bu topraklar-
da çok iyi yetişip gelişeceğinden emindi. Ben o
zamanlar bu genç ağacı çok sevmiştim. Onu da
küçük olduğu için çocuk bir arkadaşımmış gibi
görüp sevmiştim. Her fırsatta onun yanına gider,
orada zaman geçirirdim. Ağaç tabii ki dedemle
babamın da kıymetlisiydi. Bu yüzden ağacın et-
rafında sürekli dolanıyorum diye az laf yemedim
onlardan. Hele ki ağaç zamanla dallanıp budak-
landıkça ben dallarından inmez olmuştum. De-
demle babam bu yüzden beni çok kovaladılar.
Dedem bunları anlatırken gülümsüyordu.
Sanki anlattıklarını yeniden yaşıyor gibi duruyor-
du. İnsanı mutlu eden anılara sahip olması ne
güzeldi. Umarım benim de böyle anılarım olur.
Umarım babamla annem köyde kalmama izin
verirler. Yoksa şehirde hep aynı şeyleri yapıp
hangi anıyı biriktirecektim. Bana öyle geliyordu.
Sanki şehir hayatımda her şey aynı şeyleri yıllar-
ca tekrarlamaktan ibaretti.
— Sonra ne oldu dede, diye sordum. Dedem
anlatmaya devam etti:
48