Page 46 - ATA YAYINCILIK Köyde Bir Yaz Tatili (10 Kitap)

alınırdı. Dallarda elmanın her rengi vardı. Ama
burada en çok yetişen kırmızı, sert ve sulu olan

elma çeşidiydi. Dedemin elma bahçesi çok bü-
yük sayılmazdı ama çok da küçük değildi. Bah-

çenin içine ilk defa girmiştim. Bana kalsa bütün
ağaçlar birbirine benziyordu. Oldukça yaşlı gö-

züken bir elma ağacını göstererek:

— Dedem, dediğin ağaç bu mu, diye sordum.

— Yok Arif’im, dedi dedem. Evet, o yaşlı bir
ağaç ama en yaşlısı değil.

Bir süre en yaşlı ağacı arayıp durdum. De-
deme sorduklarımdan hiçbiri o çıkmıyordu. So-

nunda köşede diğerlerine göre çok daha uzun,
çok daha dallı budaklı ve yaşlı bir ağaç gördüm.

Kocaman bir dalı kurumuştu. O kuru dalın hiç el-
ması yoktu. Ama diğer dalları öbür ağaçlara göre

çok fazla elma tutmuştu.

— Dede işte bu, dedim kendimden emin bir
şekilde. Bu bahçede bundan daha yaşlı bir ağaç

yok.

— Evet, dedi dedem. İşte ailemizin ağacı bu.

Dedem konuşurken bir taraftan da ağacı say-
gıyla, ayrı bir ihtimamla seviyordu. Dedem bu

45