Page 54 - ATA YAYINCILIK Köyde Bir Yaz Tatili (10 Kitap)
P. 54
— Yeter anneciğim, arabada yer kalmadı, de-
yip duruyordu ama ninemin dinlemeye hiç niyeti
yoktu. Babam bana dönerek:
— Oğlum arkadaşlarınla vedalaştın mı, diye
sordu.
Sustum bir şey söyleyemedim. Bu sırada ni-
nem elinde kurutulmuş bir dut kavanozuyla geli-
yordu.
— Torunum çok sever. Afiyetle yesin, şifa ol-
sun inşallah. Bu çok faydalı bir yemiş, her gün bir
avuç ye Arifim, tamam mı?
Yine bir şey diyemedim. Babam:
— Oğlum neden konuşmuyorsun? Ne oldu
sana böyle, diye sorular sormaya başladı. O
sırada dedemle göz göze geldik. Dedem bana
“konuş” anlamında kaş göz işareti yaptı. Ben de
cesaretimi toplayıp:
— Vedalaşmadım baba, dedim. Vedalaşma-
dım çünkü ben kalacağım, gelmeyeceğim eve.
Daha doğrusu babam, sen ve annem izin ve-
rirseniz ben dedemin köyünde biraz daha uzun
kalmak istiyorum. Lütfen izin verin bana, bunu
çok istiyorum.
53