Page 117 - ATA YAYINCILIK Çizgi Ötesi Serüvenler Dizisi (6 Kitap)

olduğum için çıkamadığımı da ekledim. Harika bir gelişme yaşamış-
tı Dilek abla. Hem onun adına, hem de onunla beraber yaşayacak
kişiler adına bu ilerleme beni mutlu etti. Bugün İstanbul’da son

günümüz yarın otobüse binip Eskişehir’e döneceğiz. O yüzden daha
çok İstanbul’un havasını teneffüs etmem gerekiyor.
“Dilek abla hemen çıkalım, İstanbul’u kaçırmak istemiyorum.

Kim bilir bir daha ne zaman gelebilirim bu şehre, o yüzden daha çok
hatıra kalması lazım beyin hücrelerimde.” diyerek banyoya girdim,
elimi yüzümü yıkayıp hızla üstümü giyindim. Dilek abla ile kahvaltı
yapacağımız lokantaya doğru yürüdük. Bu sefer aşağı inerken tem-

kinli davranıp asansörü kullanmadık. Ne olur ne olmaz, aşağıdakile-
rin sağı solu belli olmuyor. Dün akşam çayını soğutmamak için geç
kalmıştı görevli, bu seferde başka bir mazeret bulur. Lokantaya
gittiğimizde bizim ekipten ilk gelenler bizdik. Hemen kahvaltılık-

larımızı aldık. Uzun bir süre acıkmamak için tıka basa yedik. Bugün
bulabilirsem bizimkiler ve arkadaşım Esra için İstanbul hatırası
olabilecek bir şeyler almak istiyorum. Kahvaltıdan sonra paramı
saydım. Neyse ki çok küçük harcamalar dışında hiç kullanmadığım

için yeterince param vardı. Bu arada diğerleri de geldiler, kah-
valtılarını alarak yanımıza oturdular. Doğukan ağabeyin suratı beş
karıştı. Hiç selam vermedi. Sadece oturdu ve çayını içti. Hiçbir şey
yemediğini görünce,

“Hasta mısın yoksa Doğukan ağabey?” dedim ama o yanıt ver-
meden Bahar abla anlatmaya başladı.
“Doğukan dün gece fotoğraf makinesinin içindekilere bakmak

116