Page 122 - ATA YAYINCILIK Çizgi Ötesi Serüvenler Dizisi (6 Kitap)

faslına da başlamıştık. Üniversiteli tayfanın pek umurunda olmasa
da ben hediye işini pek bir ciddiye aldım. İstanbul’a ait resimlerin
bulunduğu buzdolabı süslerinden alarak konuya komşuya dağıtması

için halama vermeyi düşündüm. Bu yüzden bolca buzdolabı süsünü
çantama depoladım. Hatta çok alacağım için birkaç yere sorarak
pazarlık bile yaptım. Sonra da bizimkiler için küçük birkaç parça

İstanbul hatırası çantama atarak alışveriş işlerini de tamamladım.
Bizim ablalar ise makyaj malzemesi, takı, toka satan yerlerden çık-
mak bilmedi. Bu arada erkekler sıkılır gibi oldu. Ama İstanbul’da
son günümüz, vakit de henüz erken olduğu için otele kapanmaya
gerek yok diye düşündüğümüzden işleri oldukça ağırdan aldık. Ak-

şam karanlığı çökene kadar çılgınlar gibi gezdik. Kimsenin gidesi
yoktu fakat akşam yemeğine gecikmek de pek işimize gelmediğin-
den hızla akan insan seline hoşça kal, diyerek Taksim’e veda ettik

ve otelimizin yolunu tuttuk. Eskişehir otogarında otobüse binerken
herkesin yüzünde beliren o ışık tamamen gitmiş, hüzün kaplamıştı
bütün suratları. Burası kimsenin memleketi değildi, hatta hiçbir
bağımız yoktu bu şehirle ama üç günlük bu kısa birliktelik sayesin-
de derin bir bağ kurulmuştu aramızda. Üniversiteyi burada okuma

hayallerine bile kapılmıştım.
Yemek yedikten sonra odalara çıkmak yerine lokantanın ma-
salarında oturup Doğukan ağabeyin yanında getirdiği ve odasında

muhafaza ettiği küçük bilgisayarın ekranından bu üç günlük gezin-
tinin muhteşem görüntülerini birer birer izledik. Bu fotoğrafları
cüzdanımda bulunan bellek kartına atarak daha sonra olabilecek

121