Page 24 - DOSTLUK DİZİSİ - CAN BORCU
P. 24
– Ben kararl›y›m. Can borcumu
ödemeden hiçbir yere gitmeyeceğim,
demiş.
Avc› bakm›ş ki çobandan kurtuluş
yok, akl›na bir fikir gelmiş ve ava ç›k-
m›ş. Çoban da peşinden gidiyormuş.
Nehrin kenar›na gelmişler. Avc›, kendini
nehre atm›ş. Çoban, avc›y› kurtarmak
için atm›ş kendini nehre. Avc›, önce
boğuluyormuş gibi numara yapm›ş.
Amacı çobanın kendisini kurtarmasını
sağlayıp ondan kurtulmakmış. Çoban,
onu kurtarmak için ilerlemeye çal›ş›yor-
muş ama ilerleyememiş. Meğer nehir
çok derinmiş.
Çoban›n gücü bitmiş. Kendini nehre
b›rakm›ş. Can kurtaracağ›m derken
neredeyse kendi can›ndan olacak-
m›ş. Avc› yüzme biliyormuş. Çoban›n
ak›nt›ya kap›ld›ğ›n› görünce at›lm›ş ileri.
23