Page 24 - DOSTLUK DİZİSİ - CAN BORCU
P. 24

–  Ben  kararl›y›m.  Can  borcumu

          ödemeden hiçbir yere gitmeyeceğim,

          demiş.


               Avc›  bakm›ş  ki  çobandan  kurtuluş
          yok,  akl›na  bir  fikir  gelmiş  ve  ava  ç›k-

          m›ş.  Çoban  da  peşinden  gidiyormuş.

          Nehrin kenar›na gelmişler. Avc›, kendini

          nehre atm›ş. Çoban, avc›y› kurtarmak

          için  atm›ş  kendini  nehre.  Avc›,  önce
          boğuluyormuş  gibi  numara  yapm›ş.

          Amacı  çobanın  kendisini  kurtarmasını

          sağlayıp ondan kurtulmakmış. Çoban,

          onu kurtarmak için ilerlemeye çal›ş›yor-

          muş  ama  ilerleyememiş.  Meğer  nehir
          çok derinmiş.


               Çoban›n gücü bitmiş. Kendini nehre

          b›rakm›ş.  Can  kurtaracağ›m  derken

          neredeyse  kendi  can›ndan  olacak-
          m›ş.  Avc›  yüzme  biliyormuş.  Çoban›n

          ak›nt›ya kap›ld›ğ›n› görünce at›lm›ş ileri.


                                       23
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29