Page 32 - ZEYNEP' İN PARLAYAN SÜPER FİKİRLERİ

kıyafetlerini giymiş bir hâlde kapıyı açtı. Murat amca
bir iş yapmaya niyetlendiğinde zamanın büyük bir

bölümünü o işe hazırlık için harcardı. Bana kalırsa
çalışmayı çok seven biri değildi.

– Murat amca ayakkabılarınız burada. Onları ben
kaldırmıştım, buyurun, diyerek uzattım ona.

Murat amca ayakkabıları eline aldı. Ayakkabılara

şaşkınlıkla bakar gibi yaptı.
– Zeynep teşekkür ederim güzel kızım da bu

ayakkabılar benim değil ki. Benimkiler eski püskü bir
şeydi. Baksana bunlara nasıl da parlıyor! Bu işte bir

yanlışlık olmasın? Deden benim ayakkabıları bula-
mayınca yeni ayakkabı mı aldı yoksa, dedi gülerek.

Oh be! Murat amca hiç kızmamış. Hâlâ benimle

şakalaşıyor çünkü. Her ne kadar bir yetişkin gibi gö-
zükse de Murat amcanın aslında bizden biri olduğu-

na artık kesin inanıyorum. O zaman ayakkabı hikâ-
yesini ona anlatırken biraz gülümsesem iyi olacak.

Murat amcaya ayakkabıları nasıl dizdiğimi, neden
dizdiğimi baştan sona anlattım. Ona ayakkabılarını

dedemin temizleyip boyadığını söyledim. Ayakkabı-
larını ortadan kaldırdığım için özür dilemeyi de unut-

madım tabii.

31