Page 17 - ATA YAYINCILIK Yaşama Yön Verenleri (12 Kitap)
P. 17

Öğ ret me ni min  ce va bı nı  bi le  bek le­
           me den ko lum dan tut tu ve beni eve ge tir­

           di.  İçe ri  gir di ği miz  za man  si nir le ri  bi raz

           ya tış mış tı:


                 “Bun dan son ra ders le ri ni ben ve re ce­
           ğim. Bir da ha oku la gön der mem se ni.”

           de di.

                 Ba ba mın,  an ne min  ka ra rı na  kar şı

           çık ma sı  so nu cu  oku la  ye ni den  baş la­

           dım. An cak be nim so ru sor ma me ra kım,

           ay nen  de vam  et ti ği  için  öğ ret me ni mi

           ye ni den  bık tır dım.  Bu  kez  okul  ida re­

           si  an la tı lan la rı  an la ya ma dı ğım dan  çok

           so ru  sor du ğum  ka na ati ne  var mış  ola­
           cak ki an ne mi ye ni den oku la ça ğır dı . O

           za man, al gı la ma sı ya vaş olan ço cuk la ra

           ay rı eği tim ve ren sı nıf lar ve ya okul lar da

           yok tu. Onun için yak la şık olarak oku la

           baş la ma mın  üze rin den  üç  ay  geç miş ti




                                       16
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22