Page 17 - ATA YAYINCILIK Yaşama Yön Verenleri (12 Kitap)
P. 17
Öğ ret me ni min ce va bı nı bi le bek le
me den ko lum dan tut tu ve beni eve ge tir
di. İçe ri gir di ği miz za man si nir le ri bi raz
ya tış mış tı:
“Bun dan son ra ders le ri ni ben ve re ce
ğim. Bir da ha oku la gön der mem se ni.”
de di.
Ba ba mın, an ne min ka ra rı na kar şı
çık ma sı so nu cu oku la ye ni den baş la
dım. An cak be nim so ru sor ma me ra kım,
ay nen de vam et ti ği için öğ ret me ni mi
ye ni den bık tır dım. Bu kez okul ida re
si an la tı lan la rı an la ya ma dı ğım dan çok
so ru sor du ğum ka na ati ne var mış ola
cak ki an ne mi ye ni den oku la ça ğır dı . O
za man, al gı la ma sı ya vaş olan ço cuk la ra
ay rı eği tim ve ren sı nıf lar ve ya okul lar da
yok tu. Onun için yak la şık olarak oku la
baş la ma mın üze rin den üç ay geç miş ti
16