Page 13 - ATA YAYINCILIK Yaşama Yön Verenleri (12 Kitap)

me dim. Kay bol du ğu mu dü şü nen an nem,
ba ba ma ha ber yol la yıp eve ça ğır mış.

Ba bam da te la şa ka pı lıp ara ma ya ko yul­

muş. Ahır da yu mur ta la rın üze rin de otur­
du ğu mu gö rün ce çok şa şır mış tı.

Ye di ya şı na ka dar çok iyi şart lar da

bü yü düm. Ba bam iyi pa ra ka za nıp evi mi­
zin ih ti yaç la rı nı kar şı lı yor du. An nem de

ev de bi zim le il gi le ni yor du. Ba ba mın iş le ri

bo zu lun ca ev de hu zu ru muz kal ma dı. Bir

sü re son ra Mic hi gan’a göç et mek zo run­
da kal dık. Bu ra da or ta hâl li bir ai le nin

ço cu ğu ola rak oku la baş la dım.

Oku lun sa de ce ilk bir haf ta sı nın iyi
git ti ği ni söy le ye bi li rim. İkin ci haf ta dan

iti ba ren öğ ret me ni min sık sık an ne mi

oku la ça ğı rıp be nim le il gi li şi kâ yet ler de

bu lun du ğu nu ha tır lı yo rum. Öğ ret me ni­
min,

12