Page 15 - ATA YAYINCILIK Yaşama Yön Verenleri (12 Kitap)

“Bu ço cuk be ni de li ede cek. Çok so ru
so ru yor. Onu ce vap la mak tan yor gun

dü şü yo rum. Sı nıf ta ki di ğer öğ ren ci ler­

le il gi le ne mi yo rum.” gi bi ya kın ma la rı nın

ol du ğu nu an ne min ba ba ma an lat ma sın­

dan duy muş tum. Şi kâ yet le re hiç bir an lam

ve re me miş tim. Ör ne ğin so ru sor ma nın

kö tü bir dav ra nış ol du ğu nu bil mi yor dum.
An nem le ba ba mın “Lüt fen Tho mas ders­

te öğ ret me ni ne hiç so ru sor ma, sa de ce

ko nu şu lan la rı din le!” de me le ri ne de çok

kı rıl mış tım. Öğ ren mek için so ru sor ma­

ya cak sam oku la ne den gön de ril di ği mi

de an la ya ma mış tım. On la ra sor ma ya ca­

ğı ma da ir söz ver di ğim hâl de sö züm de

du ra ma dım. Öğ ret me ni min ta ham mü lü

kal ma mış ola cak ki bir gün sı nı fa ge len
mü fet ti şe de ya kın dı ğı nı işit tim. Be ni

gös te re rek okul da da ha faz la tu tul ma mın

14