Page 21 - ATA YAYINCILIK Köyde Bir Yaz Tatili (10 Kitap)

mıyor şehirdeki gibi. Egzoz dumanı yok, korna
yok, gürültü yok ve her taraf bina değil. Yüksek

dağların kıyısında geniş bir düzlük burası. Kö-
yün içinden geçen dere irili ufaklı kollarıyla bura-

yı adeta bir su kanalı yumağına çevirmişti. İnsan

köyün içinde ve dışında bir yöne gidince muhak-
kak bu derenin bir koluyla karşılaşıyor. Her taraf
ağaç, çiçek, tarla, bağ, bahçe. O yüzden mis gibi

kokular yayılıyor etrafa. Hemen hemen her aile-

nin ineği, koyunları, tavukları var. Ninemin de var
tabii ki.

Biraz yürüdükten sonra Yusuf’ la Hasan’ı top-

la oynarlarken gördüm. Çekine çekine yanlarına
yaklaştım. Benim adımı unuttuklarından nere-
deyse emindim. Ben böyle düşüncelerle yanları-

na ilerlerken beni fark ettiler. Ve fark eder etmez

bana doğru koşmaya başladılar. Koşarken bir ta-
raftan da bağırıyorlardı:

— Arif bu, Arif gelmiş!

Demek ki unutmamışlardı beni. Buna çok se-
vinmiştim. Yanıma vardıklarında beni samimi bir

şekilde kucaklayıp “Hoş geldin Arif!” dediklerinde

çok daha mutlu oldum. Hasan:

20