Page 18 - ATA YAYINCILIK Köyde Bir Yaz Tatili (10 Kitap)
P. 18
Biraz sonra babamla dedem ayrı; ninem, annem
ve ben ayrı sohbet ediyorduk. Ninem derslerle il-
gili, okulla ilgili sorular soruyor, öğütler veriyordu.
Dedemle babam ise bağdan bahçeden, meyve
ağaçlarından bahsediyordu. Elma bahçesinden
bahsederlerken babamın dedeme:
— Aile ağacımız ne alemde, diye sorduğunu
duymuştum. Çok merak ettim ama konuşmaları-
na kulak kabartamadım. Ninemin onu dinlemedi-
ğimi sanmasını istemedim. Aile ağacı ne demek-
ti ki? Elma bahçemize bir kere gidebilmiştim. O
da sadece yerini görmek içindi. İçine tam girme-
miştim sayılır. Hep köyde çok kısa kaldığım için
her şeyi yarım yamalak yapabiliyordum. Geçen
yıl tanıştığım çocuklarla bile tam kaynaşmadan,
arkadaş olmadan ayrılıp gitmiştim. Ama yok, bu
yıl öyle olmayacaktı. Köyümü, bağına-bahçesi-
ne, deresine-çeşmesine, meyve ağaçlarına va-
rasıya kadar keşfedip tanıyacaktım. Bu konuda
çok kararlıydım. Şu aile ağacı meselesini de
çözecektim tabii ki. Sahi, çocuklar benim adımı
unutmuş muydu? Hasan, Zeynep, Zehra, Yusuf.
Ben unutmamıştım işte. Bunu öğrenmek için:
17