Page 18 - ATA YAYINCILIK Köyde Bir Yaz Tatili (10 Kitap)
P. 18

Biraz sonra babamla dedem ayrı; ninem, annem
           ve ben ayrı sohbet ediyorduk. Ninem derslerle il-

           gili, okulla ilgili sorular soruyor, öğütler veriyordu.
           Dedemle babam ise bağdan bahçeden, meyve

           ağaçlarından bahsediyordu. Elma bahçesinden
           bahsederlerken babamın dedeme:

               — Aile ağacımız ne alemde, diye sorduğunu

           duymuştum. Çok merak ettim ama konuşmaları-
           na kulak kabartamadım. Ninemin onu dinlemedi-

           ğimi sanmasını istemedim. Aile ağacı ne demek-
           ti ki? Elma bahçemize bir kere gidebilmiştim. O

           da sadece yerini görmek içindi. İçine tam girme-
           miştim sayılır. Hep köyde çok kısa kaldığım için

           her şeyi yarım yamalak yapabiliyordum. Geçen
           yıl tanıştığım çocuklarla bile tam kaynaşmadan,

           arkadaş olmadan ayrılıp gitmiştim. Ama yok, bu
           yıl öyle olmayacaktı. Köyümü, bağına-bahçesi-

           ne, deresine-çeşmesine, meyve ağaçlarına va-
           rasıya kadar keşfedip tanıyacaktım. Bu konuda

           çok  kararlıydım.  Şu  aile  ağacı  meselesini  de
           çözecektim tabii ki. Sahi, çocuklar benim adımı

           unutmuş muydu? Hasan, Zeynep, Zehra, Yusuf.
           Ben unutmamıştım işte. Bunu öğrenmek için:




                                       17
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23