Page 98 - ATA YAYINCILIK Çizgi Ötesi Serüvenler Dizisi (6 Kitap)

“Sakın açma şekerim uykumu getirmeye çalışıyorum. En iyisi
banyoda bul pijamalarını, orada giyin.” dediği için paşa paşa ban-
yoya gittim. Çantamı havlu askısına astıktan sonra elimi yüzümü
yıkayıp dişlerimi fırçaladım. Sonra incecik pijamalarımı giyinerek
odaya geri döndüm. Yatağıma uzandım. Oda öyle sıcaktı ki sanki
alttan ısıtmalı yatağa yatmış gibi hissettim. Bu arada uyku soru-
nu olan ablamız çoktan horlamaya başlamıştı. İnsanlar büyüdükçe
horlama rahatsızlığına yakalanıyorlar sanırım. Dilek abla uyuduğu-
na göre ses çıkarmadan şu pencereyi açabilirsem, belki benim de
uyuma şansım olur diyerek yavaşça yatağımdan kalktım. Pencereyi
açtım. Odadakine göre oldukça serin bir hava yüzüme çarptı. Derin
bir nefes aldım ve rahatlamış bir hâlde yatağıma dönüyordum ki
Dilek abla: “Tatlım pencereyi kapat hemen. Bak şimdiden sırtım
tutuldu. Sabaha kadar bu ayaz ve trafik gürültüsü beni öldürür.”
dedi ve yeniden horlamaya başladı. Uykusunda konuşuyor diyerek
önce pek önemsemedim. Yatağıma oturduğum an yeniden seslendi.
“Beni duymadın mı Özlem, hemen kapat pencereyi!” deyince
istemeye istemeye kapatmak zorunda kaldım. Bu odada benim de
kalıyor olmam hiçbir şey ifade etmiyordu ona. Benim de bazı hak-
larım olduğunu düşünmüyordu bile. Küçük olduğum için dilediği gibi
egemenliğini ilan etmiş, istediği gibi yönetiyordu otel odası cumhu-
riyetini. Ama buna bir dur demenin zamanı gelmişti artık. Bir saat
boyunca yatakta dönüp durdum. Sıcaktan artık patlayacaktım ve
kalkıp yeniden pencereyi açtım. Hızlıca yatağıma uzandım. İçeri
giren ferahlatıcı havanın tesiriyle uykuya geçtiğimi hissediyordum.
Ama birden Dilek ablanın sessiyle irkildim.
“Özlem yeter artık ya! Niye açıp duruyorsun şu camı? Boynum
tutuldu yahu, çabuk kapat şu pencereyi!” dedi ama hiç istifimi boz-

97