Page 52 - ATA YAYINCILIK Çizgi Ötesi Serüvenler Dizisi (6 Kitap)

Dolayısıyla ben kendi kendime konuşmaya devam ettim. Yaptığımız
iş diyalog olmaktan çıkmış monologa dönmüştü. Ben kendim çalıp
kendim oynuyordum. Bu sırada hoca tabureden kaldırdığı çocuğu
yerine gönderdi ve tabureye kendi oturdu. Ondan sonrası ise muh-
teşemdi. Bütün kursiyerler gülmekten çatladı. Hatta sonuna kadar
izleyemeyip tuvalete koşanları gördük.
Ders bittiğinde hoca beni yanına çağırarak üniversiteli arka-
daşları ile hazırladıkları bir oyunda rol alıp almak istemeyeceğimi
sordu. İstememek mi? Doğukan ağabey ile beraber oynama şansı-
mı, onu provalarda görebilme teklifini geri teper miyim hiç, “Elbet-
te çok isterim.” diyerek hemen kabul ettim. Arkadaşım Esra çok
üzüldü. Eve dönerken onun moralini düzeltebilmek için konuştum
durdum.
“Kafana takma! İstersen benimle beraber sen de gelirsin ça-
lışmaları izlemeye, hem senin için de deneyim olur.”
“İyi ama sen de daha önce hiçbir oyunda oynamadın, senin
deneyimin nerden geliyor?”

“Doğuştan!” deyince gülmeye başladı Esra.
“Niye gülüyorsun canım, kimse bana rol yapmayı, hazırcevap-
lılığı öğretmediğine göre bu benim doğuştan gelen bir yeteneğim.
Yani sen de boşu boşuna üzülüp durma niye yapamıyorum, diye.
Sana da doğuştan bol bol güzellik verilmiş. Bende de ondan yok,
ne yapayım senin kadar güzel değilsem? Salya sümük ağlayayım mı
her gün? Bence olan kabiliyetlerini değerlendirmelisin, eğer oyun-
cu olmak istiyorsan da sürekli çalışmalısın. Benim hiç zorlanmadan
yaptığım şeyleri sen de çok çalışarak yapmayı başarabilirsin. Me-
rak etme, ben istediğin sürece sana yardımcı olurum. Aslına bakar-
san bu sadece yaz tatili için küçük bir uğraş. Benim gelecekle ilgili

51