Page 49 - ATA YAYINCILIK Çizgi Ötesi Serüvenler Dizisi (6 Kitap)

biri olduğunu asla fark etmeyeceği için Esra’nın yanında görünmez
olduğumu düşünüyorum. İnsanın böylesi güzel bir arkadaşı olursa
sağlam sinirleri de olmalı. Neyse ki ben artık alıştım Esra’nın gö-
rünüşü altında ezilmeye. Sanırım ondan daha zeki olduğumu bilmek
rahatlatıyordu beni. Kurs sınıfına girdiğimizde ikimizin de kalbi
gümbür gümbürdü. Yolda gelirken sırf Doğukan ağabeyden konuş-
muştuk. Bugün onunla birazcık olsun sohbet etme imkânımız olur
diye hayaller kurarak girmiştik salona. Ve şans bize güldü. Salona
ilk gelen kurs öğrencileri ikimiz olduğumuz için sahnenin üzerinde
telefonla konuşmakta olan hocaya doğru yürüdük. Ön sıralardaki
yerimizi aldık ve konuşmasının bitmesini bekledik. Keşke çabucak
telefonu kapatsa da bize nasıl olduğumuzu sorsa diye aklımdan ge-
çirirken “Hoş geldiniz Özlem.” demez mi? Adımı biliyor! Yanımdaki
fıstık gibi kızın değil benim adımı biliyor. Öyle sevindim ki ne diye-
ceğimi şaşırdım. Benim gibi çenesi düşük bir tipin öylece kalakaldı-
ğı nadir anlardan biriydi sanırım.
“Teşekkür ederiz hocam,
biraz erkenciyiz galiba.”
“Erkenci olmanız
kursu sevdiğinizin bir işa-
reti olabilir mi acaba?”
“Aslında daha çok sizi
sevdik.” Yine tutamadım
kendimi ve niye erkenden
kurs salonuna damladığı-
mızı en açık şekilde ifade
ediverdim.

“Teşekkür ederim

48