Page 34 - 3. Sınıf Okuduğunu Anlama
P. 34
BİSKÜVİYLE LOKUM
Yazın o uzun, sıcak günlerinden biri daha bitmişti. Akşam olmak üze-
reydi. Her türlü oyuna doymuş olarak bahçemizdeki ağaçların altına uzan-
mıştık. Aralarında birkaç yaş bulunan üç kardeştik. En büyüğümüz Binnur
ablam, “Canım bir şeyler yemek istiyor.” dedi. Ben hemen atıldım, “Benim
canım lokumla bisküvi istiyor. Lokumu şöyle iki bisküvinin arasına sıkıştı-
racaksın. Mmm nefis olur!”
Aklımıza bisküviyle lokum takılmıştı bir kere.
Bahçemizde bulunan ağaçlardaki dutu, kayı-
sıyı, vişneyi gözümüz görmüyordu. Kararı-
mızı vermiştik. Bazen veresiye alışveriş
yaptığımız bakkala gidip yazdırıp alacak-
tık. Yalanımızı da hazırlamıştık.
Hemen çarşıya yollandık. Küçüğüm ya,
en şirin hâlimle ben konuşacaktım. Bakkala
girdik. Bizi görünce dükkânın bir köşesinde-
ki bölmesinden çıkıp geldi Seyfettin amca.
Ben, hemen bana öğretilen cümleleri
söylemeye başladım:
— Seyfettin amca, bize habersiz bir
misafir geldi. Babam da “Birer kilo lo-
kumla, bisküvi alın, ben sonra öderim.”
dedi. Seyfettin amca, bize lokum, bis-
küvi tartacağına, camlı bölmeye doğru
1