Page 23 - 3. Sınıf Okuduğunu Anlama

kızıyormuş. Bir gün birdenbire gökyüzü kararmış, deniz kabarmış. İnsan-
ların boyundan daha yüksek dalgalar oluşmuş. Kasabalılar öylece kalakal-

mışlar. Tam o sırada denizden korkunç bir ses gelmiş: “Ey insanlar, yıllar-
ca benim berrak sularımda gezdiniz. Sizlere yiyecek verdim. Ama siz ne

yaptınız? Beni kirlettiniz. İçimdeki bütün canlılara zarar verdiniz. Şimdi
ne yüzle gelip benden balık istiyorsunuz? Size ceza olarak yüz yıl ba-

lık vermeyeceğim. Ne hâliniz varsa görün. Bir daha hiçbirinizi kenarımda
görmeyeyim.” demiş ve korkunç bir gürültü çıkararak oradaki kasabalıla-

rı bir güzel ıslatmış. Kasabalılar başlarının çaresine bakmak için yıllarca
düşünmüşler. Açlık ve hastalıklar devam ediyormuş. En kısa zamanda bir

yol bulmaları gerekiyormuş. Kasabanın yaşlılarından birisi şöyle demiş:
“En iyisi kendimizi denize affettirmek. Belki o zaman bize verdiği ceza-

yı kaldırır.” Orada bulunan bir başkası ise denizin, “Kenarımda kimseyi
görmeyeyim.” sözlerini hatırlatmış. “Kendimizi onun yanına gitmeden nasıl

affettireceğiz peki?” demiş. Yaşlı adam da “Deniz ana gibidir. Yıllarca
bizi evlatları gibi doyurdu. Hatamızı anlayıp kendimizi affettirmeye ça-

lıştığımızı anlarsa bize zarar vermez.” demiş.

Bütün kasabalı denizin en durgun olduğu, sabahın erken saatinde kum-
sala inmiş. O henüz uyanmadan kıyıda ve suyun içinde olan bütün pislikleri,

çöpleri toplamışlar. Kumların üzerindeki çöpleri toplamışlar.

Kıyıya “Denize Çöp Atmayın.” yazılı levhalar koymuşlar. Güneşin doğ-
masıyla uyanan deniz, insanları görünce önce çok kızmış. Tam yine kaba-
racakken sularının pisliklerden temizlendiğini ve ne kadar berraklaştığını

görmüş. Sonra da kıyıdaki levhalar gözüne ilişmiş. İnsanların kendilerini

affettirmek için geldiklerini anlamış. Bu fikri bulan yaşlı kişi denize ses-
lenmiş. “Ey deniz! Senden özür dilemeye ve kendimizi affettirmeye gel-
dik. Yıllarca evlatların gibi doyurduğun insanları affet.” demiş. Deniz bu

sözlere dayanamamış ve insanlara verdiği cezayı kaldırmış. O günden son-

ra bol bol balık verip tekrar onları doyurmuş. İnsanlar da bir daha denizi
kirletip içindeki canlılara zarar vermemişler.
Şükran UZUN

2