Page 16 - 3. Sınıf Okuduğunu Anlama

eteğinde kocaman bir altın parlıyormuş. Bu nasıl olur diyerek o sinirle çü-

rük bir armut daha fırlatmış. Kız yine aynı sözleri söylemiş. Adam o kadar
öfkelenmiş ki ağaçtaki armutları koparıp koparıp kıza fırlatmaya başla-

mış. Kızın eteğine düşen bütün armutlar altına dönüşüyormuş. Adam, kızın

kaçacağını düşünüp hemen aşağı inmiş. Kızdan eteğindeki altınları ona geri
vermesini istemiş. İyi niyetli olan kızcağız, “Tabii amca bu altınlar zaten

senin, ben armut istemiştim.” diyerek eteğindeki altınları adama uzat-

mış. Adam, altınları tam eliyle avuçlarken altınlar birden çürük armutlara

dönmüş. Adam öyle öfkelenmiş ki neredeyse kendini kaybetmiş. Bütün

altınlar tekrar çürük armutlara dönüştüğünde ise nefes nefese olduğu
yere çöküp kalmış. Kızın eteğinde hâlâ bir altın varmış. Kız yine bütün iyi

niyetiyle adama, “Amca bir tane altın kaldı, üzülme bak burada, hadi al.”

diyerek elini uzatmış. Adamın eli kızın eline değer değmez altın, çürük
bir armuda dönüşmüş. Adam, bu altını da kaybedeceğini anlamış. O anda

gözünün önüne bu armut ağacını diktiği gün gelmiş. Karısı o gün ona, “Bey,

bu ağacı dikmekle ne iyi ettin. Bu ağacın meyvelerinden insanlar yedikçe

senin de tuttuğun altın olsun.” demiş. Adam bu sözleri hatırlamış. Ailesiy-

le yaşadığı o güzel günleri hatırlayınca hayatını kötü birisi olarak boşuna
geçirdiğini anlamış. Gözlerinde biriken yaşlardan biri, adamın önünde du-

ran çürük armudun üstüne düşüvermiş. İşte o anda armut yine altın olmuş.

Adam, o zaman armudu altına dönüştüren şeyin sevgi olduğunu anlamış.

“Küçük kız, seni bu köyde hiç görmedim kimsin sen?” demiş. Kız, “Ben,

sizin yıllarca görmediğiniz torununuzum. Bana hep sizin kötü biri olduğu-
nuzu anlatmışlardı ama ben inanmamıştım. Sizi tanımak için buraya gel-

dim. Siz aslında iyi bir insanmışsınız.” demiş ve sevinçle dedesine sarılmış.

Olanları uzaktan izleyen adamın oğlu ve kızları da babalarının yanına gelip

ona sarılmışlar. Adam, hayatının geri kalanını iyi bir insan olarak ailesiyle
birlikte mutlu geçirmiş. Artık armut ağacının meyvelerini de köydeki bü-

tün çocuklara dağıtıyormuş. Paylaşmanın ve insanları sevmenin ne kadar

güzel bir şey olduğunu anlamış.

Şükran UZUN

3