mas› güzeldi. Babam, ona aferin k›z›m, de-
miflti. Onun ard›ndan muhtar›n o¤lu Ser-
hat ile ben okuduk. ‹kimiz de babamdan
‘aferin’ ald›k.
Konuyu ifllemeye devam ediyorduk.
Birden çoban›n k›z› S›rma, babama yak-
laflm›fl, ayaktayken parmak kald›rm›flt›.
– Ö¤retmenim, ö¤retmenim?
44