Page 44 - ATA YAYINCILIK Yapraklar Güneşe Bakar (10 Kitap)

Ya¤mur kokulu bir bahar günüydü. D›-
flar›da kufllar ötüyordu. Günefl, s›n›f›m›z›n

camlar›nda geziniyordu. O gün ö¤renci-
lerin ço¤u s›n›ftayd›. Günün ilk dersiydi.

Hepimiz çok gayretliydik. ‹kinci s›n›flar ya-
z› çal›flmas› yap›yorlard›. Birinci s›n›flar fiflle-

rini yaz›yorlard›. S›n›f›n içinde dolafl›yor,
birbirlerinden silgi, kalem istiyorlard›. Ba-

bam onlara hiç ses ç›karmazd›. Birinci s›n›f-
lara laf anlatmak çok zordu. Onlar için her

fley birer oyundu. Asl›nda biz de oyunu
seviyorduk. Her dersimizde biraz oyun ol-

sun istiyorduk. Birinci s›n›flar fazla gürültü
yapacak olurlarsa, babam onlar› uyar›rd›.

– Biraz sessiz olun çocuklar!
Bizim s›n›f sesli okuma yapacakt›. ‘Ley-

lekler’ adl› parçay› okuyacakt›k. ‹lk önce
Yar›c› Haydar’›n k›z› fiirin okumufltu. Oku-

43