Page 46 - ATA YAYINCILIK 3. Sınıf Okuyorum Anlıyorum

İftira Atmak ve Huzur Bozmak

...........................................
...........................................
Bir ağustos akşamı, kalem gökyüzüne baktı. Yıldızlar ne kadar da sakindi. Sonra

odanın içine göz gezdirdi. Koltuk, kitaplık, kitaplar, odanın içindeki kelebek, masa, mey-
ve tabağındaki muz ve portakal da yıldızlar kadar sessizdi. O farkında değildi ama
bu sessizlik aslında sevgi ve huzurdan kaynaklanıyordu.

“Of canım sıkılıyor!” diye haykırmak geldi, kendini açıkgöz diye tanımlayan kalemin
içinden. Sonra vazgeçti. Çünkü bir işe yaramazdı. Kısa bir hareketlilik olur sonra her-
kes işine gücüne dönerdi. Meyveler vitamin üretmeye devam eder, eşyalar da günlük
hayatın sıkıntılarından kurtulmak için kendilerini dinlerlerdi.

Odaya hareket katacak bir şeyler geldi aklına. Deftere yaklaştı. Yazmaya baş-
ladı: Koltuk, maymunların yemek yemediği akşam “Kitaplığın rafları çok tozlu.” dedi.

Kitaplık, fillerin uyumadığı bir gece “Koltuk çok şişko.” dedi. Portakal, muz için aslan-
ların kaplana dönüştüğü gece yarısı “Kendini beğenmiş.” dedi. Kalem, bu nefret dolu
cümleleri yazdıkça eğleniyor, eğlendikçe yazası geliyordu.

Nihayet yazmayı bitirdi. Silgi, defterin etrafında dolanırken ilk cümleyi mırıldandı.
İkinci, üçüncü derken mırıltılara kulak vermeye başladı odadakiler. “Ne?” “Kim?” “Ne
zaman?” “Kim, kim için ne demiş?” diyerek herkes birbirine sorular sormaya ve cevabını

beklemeden küsmeye başladı.
Bir süre sonra masa “Bu soruların cevabını sadece kalem bilebilir. O yazdığına
göre!” dedi. Herkes kaleme baktı. Kalem yaptığının çok yanlış olduğunu o bakışları

görünce anladı. Utançla başını önüne eğdi.

45