Page 35 - DOSTLUK DİZİSİ - CAN BORCU
P. 35
Avc› bu kadar›na da sevinmiş. Kabul
etmiş. Çoban iki y›l boyunca “Borcumu
hakkıyla ödeyeyim!” diye oradan
oraya koşturmuş. ‹ki y›l içinde bu sad›k
adam›n sayesinde avc›n›n geliri çok art-
m›ş. Avc› ile çoban çok iyi dost olmuşlar.
Ayr›lma vakti gelmiş. Ayr›lmak ikisine de
çok zor gelecekmiş. Avc›,
– Çoban kardeş, seni tan›d›ğ›m
güne şükrediyorum. Çok güvenilir bir
dostsun. Sana bir hediye vereceğim.
Onu evine varana kadar açmayacak-
s›n. Yaln›z da açman› istemiyorum. Eşin
ve çocuklar›nla birlikte açacaks›n. Bu
hediyeyi kabul etmezsen bana olan
can borcunu affetmiyorum, demiş.
Çoban hediyeyi beline sar-
m›ş. Avc›yla vedalaş›p yola düşmüş.
Hediyeyi merak ediyormuş. Akl›na
birçok şey geliyormuş ama hediyeyi
34