Page 35 - DOSTLUK DİZİSİ - CAN BORCU
P. 35

Avc› bu kadar›na da sevinmiş. Kabul

           etmiş. Çoban iki y›l boyunca “Borcumu

           hakkıyla  ödeyeyim!”  diye  oradan

           oraya koşturmuş. ‹ki y›l içinde bu sad›k

           adam›n sayesinde avc›n›n geliri çok art-
           m›ş. Avc› ile çoban çok iyi dost olmuşlar.

           Ayr›lma vakti gelmiş. Ayr›lmak ikisine de

           çok zor gelecekmiş. Avc›,


                 –  Çoban  kardeş,  seni  tan›d›ğ›m
           güne  şükrediyorum.  Çok  güvenilir  bir

           dostsun.  Sana  bir  hediye  vereceğim.

           Onu evine varana kadar açmayacak-

           s›n. Yaln›z da açman› istemiyorum. Eşin

           ve  çocuklar›nla  birlikte  açacaks›n.  Bu
           hediyeyi  kabul  etmezsen  bana  olan

           can borcunu affetmiyorum, demiş.


                 Çoban           hediyeyi           beline        sar-

           m›ş.  Avc›yla  vedalaş›p  yola  düşmüş.
           Hediyeyi  merak  ediyormuş.  Akl›na

           birçok  şey  geliyormuş  ama  hediyeyi


                                        34
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40