Page 45 - DEDEMİN MASAL SEPETİ - KORKUSUZ KELOĞLAN
P. 45

devin yanına götürecek. Benim sana ya-

            pabileceğim  iyilik  bu  kadar,  diyen  kuzu

            birdenbire gözden kaybolmuş.
                Olanlara şaşıran Keloğlan,

                – Bu dünyada neler neler varmış! Ben

            hep  dünyayı  kendi  evimizin  önü  kadar

            bilirdim.  Gezip  görmeyince  anlaşılmıyor,
            diye söylenmiş.

                Yine  yamalı  torbasını  sırtlayıp  düşmüş

            yola. Bu kez oldukça çok yürümüş. Gitmiş

            gitmiş... Az gitmiş uz gitmiş, dere tepe düz
            gitmiş. Altı ay bir güz gitmiş, derken bir de

            bakmış ki o güzel anasının torbasına koy-

            duğu yiyeceklerden hiçbir şey kalmamış.

                – Bari şu yakınlarda bir köy bulayım da
            biraz  çalışayım.  Kazandıklarımla  ekmek

            torbamı doldurayım. Böyle aç açık yola

            gidilmez, demiş.

                Vara vara bir köye varmış.
                – Bir kapıyı çalayım da biraz ekmek is-

            teyeyim, diyerek ilk evin önüne gelmiş.



                                         44
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50