Page 41 - DEDEMİN MASAL SEPETİ - KORKUSUZ KELOĞLAN

– Al çocuk! İyiliğine karşılık ben de sana

bu çöpü veriyorum. Her nereye gidersen

git, gittiğin yerde başın dara düşerse bu
çöpü elinle ikiye kır. “Kuş! Kuş!” diye bana

seslen, demiş. Sonra da uçup gitmiş. Keloğ-

lan, elindeki çöpe bakmış. Belki ileride bir işe

yarar, diyerek onu da torbasına koymuş.
Keloğlan sırtladığı torbası ile gide gide

bir ormana varmış. Sırtını bir çam ağacı-

na dayamış. Öyle yorgunmuş ki hemen

uyumak istemiş. Gözlerini kapatıp uyuya-
cağı sırada yanık yanık meleyen bir kuzu

çıkıp gelmiş.

Keloğlan,

– Güzel kuzu, neden böyle yanık yanık
meliyorsun, diye sormuş.

Kuzu gözyaşlarını silmiş.

– Bugün kralımızın oğlu içimizden en

güzel kuzuyu seçecek. Anneler kendi ku-
zularını yıkayıp süsleyip taradı. Annem şu

anda otlakta. O yanımda olsaydı beni

40