Page 44 - ATA YAYINCILIK Yaşama Yön Verenleri (12 Kitap)
P. 44
Çok ça lış mak tan do la yı göz le rim
ya nı yor, da ya nıl maz san cı lar çe ki yor
dum. An la maz lar di ye bun la rı kim se
ye söy le ye mi yor dum. İler de ge rek li olur
di ye, ha tı ra def te ri ne kay de di yor dum.
Ar dı ar dı na o ka dar çok de ney ya pı
yor duk ki ça lı şan lar is yan et me ye baş la dı
lar. Bir gün asis ta nım da ya na ma yıp sor du:
“Ar tık bu iş ten vaz geç sek mi?”
Ne den vaz ge çe lim? di ye ya nıt la dım.
“Çün kü şu ana ka dar iki bin de ney
yap tık ve hiç bir so nuç ala ma dık!”
İti raz et tim, söy le dik le ri doğ ru de ğil
di. Ama cı mı za ula şa ma mış tık ama hiç bir
so nuç el de ede me di ği miz doğ ru de ğil di.
Sa de ce ara dı ğı mız şe yin bu iki bin de ney
için de bu lun ma dı ğı nı öğ ren miş ol duk.
43