Page 76 - ATA YAYINCILIK Üç Numaranın Maceraları Dizisir (10 Kitap)
P. 76
Ama sonra, bu düflüncesinden dolay› kendisin-
den utand›. Kardefllerini çok seviyordu asl›nda. Sa-
dece onlar›n yan›nda kendisini özelliksiz, s›radan,
ifle yaramaz hissediyordu. Evi terk etmesinin nede-
ni de buydu. Yoksa, Öykü ile Ece’yi böyle didiflip
dururken gördü¤ünde, kardefllerini ne kadar özle-
di¤ini düflünmeden edemiyordu.
Park›n giriflinde, Öykü ile Ece’yi Umut karfl›lad›.
– Nerede kald›n›z? Herkes sizi bekliyor.
– Biz kek yapm›flt›k da...
– Kek mi? Hani, nerede?
– Evde.
– Neden?
– Uzun hikâye. Sonuçta istedi¤imiz gibi olmad›.
– Biz de yemesi için köpe¤e verdik.
– Köpe¤e kek mi verdiniz siz?
– Evet.
– O da yedi mi?
– Öyle ifltahla silip süpürdü ki, görmeliydin.
– Köpeklere tatl› yedirmemek gerekti¤ini bilmi-
yor muydunuz yani?
– Ben bilmiyordum.
– Ben de. Neden?
75
