Page 72 - ATA YAYINCILIK Üç Numaranın Maceraları Dizisir (10 Kitap)

Ece, kekleri f›r›ndan ç›kard›¤›nda etraf› hafif bir
yan›k kokusu sarm›flt›.
– Biraz yanm›fl, ama yine de yenilmeyecek gi-
bi görünmüyor.

– Evet, kenarlar›n› kaz›rsak, san›r›m kurtarabiliriz.
Kekleri kal›plar›ndan ç›kar›p yanan yerlerini b›çak-
la kaz›d›lar. Geriye kalanlar› dilimleyip taba¤a diz-
diler. Ne var ki, kabartma tozu kullanmad›klar› için
kekler hiç kabarmam›flt›. Ece, Öykü’nün piflirdi¤i
meyveli kekten bir dilim al›p tad›na bakt›.

– Ne biçim olmufl! Tad› çok kötü. Hamur gibi.
Öykü de Ece’nin kekinden ald›.
– As›l seninkine bak. D›fl› yanm›fl, içi piflmemifl.
Hiç kabarmam›fl.

– Kabarmam›fl m›? Eyvah! Biz bir fley unuttuk.
– Ne?

– Kabartma tozu koymad›k.
– Ama neden zaman›nda söylemedin ki?
– fiey... Ben... Sen yapmayas›n diye söyleme-
mifltim. Ama sonunda ben de unuttum.

– Oh olsun iflte!
– Sen bana yard›m etmeyi kabul etseydin,

böyle olmazd›.
– Tüh! Benim meyveli kekim çok da güzel ol-
mufltu.

71