Page 40 - ATA YAYINCILIK Tombilik Öykü Dizisi (10 Kitap)

Oku­la­ gel­di­ğin­de­ te­dir­gin­di.­ S›­n›f­

ta­ki­ tüm­ öğ­ren­ci­ler­ öde­vi­ni­ yap­m›ş­t›.­

Tav­şan­c›k,­s›­ra­s›­na­otur­du.­Ça­re­siz­di.

Öğ­ret­men­ bir­ gün­ ön­ce­ki­ öde­vi­

unut­ma­m›ş­t›.­Diş­lek’i­ya­n›­na­ça­ğ›­r›p,

– Sen­ de­ öde­vi­ni­ yap­t›n­ m›?­ di­ye­

sor­du.

Diş­lek,­he­men­bir­ma­ze­ret­dü­şün­dü.­

Kem­küm­et­tik­ten­son­ra,­

– Ha­y›r­öğ­ret­me­nim, de­di.­Dün­çok­

yorgundum.­Erkenden­uyudum.­Ödevimi­

yapamad›m.

– Bak Diş­lek,­okul­da­ödev­yap­mak­

çok­ önem­li­dir.­ So­rum­suz­ ki­şi­ler­ ödev­

yap­maz,­de­di.

– Hak­l›­s›­n›z­öğ­ret­me­nim.

37