Page 38 - ATA YAYINCILIK Tombilik Öykü Dizisi (10 Kitap)

Diş­lek,­o­ka­dar­çok­uyu­ma­s›­na­rağ­

men­uy­ku­ya­doy­ma­m›ş­t›.­Uy­ku­lu­göz­le­

ri­ni­ovuş­tur­du.

An­ne­si,­ona­içe­ri­den­ses­len­di:

– Eli­ni­yü­zü­nü­y›­ka­ma­y›­unut­ma!

Diş­lek,

– Ta­mam, de­yip­ban­yo­ya­git­ti.­

Kü­çük­tav­şan­eli­ni­yü­zü­nü­y›­ka­y›n­ca­
­
kendine­geldi.­Son­ra­an­ne­si­nin­ha­z›r­la­

d›­ğ›­sof­ra­ya­otu­rup­kah­val­t›­s›­n›­yap­t›.­

An­ne­Tav­şan,­

– Oğ­lum­ son­ za­man­lar­da­ çok­ az­

ders­ça­l›­ş›­yor­sun,­de­di.

Diş­lek,­iti­raz­et­ti:

– Hiç­de­de­ğil.­Ça­l›­ş›­yo­rum,­hem­de­

çok­ça­l›­ş›­yo­rum.

An­ne­Tav­şan,­

35