Page 20 - ATA YAYINCILIK Çizgi Ötesi Serüvenler Dizisi (6 Kitap)
P. 20
boş bulup da önemsemedikleri bu şişeler, kim bilir hangi annenin
çocuğuna duyduğu özlemi anlatıyordu. Gözyaşı şişeleri şimdi de
satılıyor ama eskisi kadar rağbet gördüğünü sanmıyorum. Çünkü
insanlar birbirlerini özleyecek kadar uzak kalmıyorlar. Telefon,
İnternet, görüntülü konuşma gibi iletişim araçları birbirimizi özle-
memize fırsat vermiyor.
Türkler ise Selçuklu ve Osmanlı Dönemlerinde cama çok önem
vermiş ve cam sanatının gelişmesi için birçok atölye yaptırmışlar.
El sanatı olarak cam eserlerin yapılması kurulan cam fabrikaların-
dan sonra biraz gerilemiş olsa da bizim şehrimizde bu el sanatını
yaşatabilmek adına sürekli kurslar düzenleniyor. Eskişehir’e hiç
gelme fırsatın oldu mu bilmiyorum ama Odun Pazarı civarında el
sanatı olarak cam işi ile ilgilenen birçok atölye bulunuyor. Aslında
Eskişehir’de yaşamamıza rağmen benim bile bundan yeni haberim
oldu. Babam bu kursa başlamasaydı belki de çok uzun zamanlar
haberim olmayacaktı.
Annem fabrikaya, babam da cam işleme kursuna gittiği için
halam da küçük kardeşime bakmaya devam ediyor. Kardeşimin doğ-
duğu ilk aylarda her gün bize gelip giderken yolun yorucu geldiğini
bahane ederek bizim eve yerleşti. Tam dört senedir beraber yaşı-
yoruz. Kendi evini ise üniversiteli öğrencilere, eşyalarıyla birlikte
kiraya verdi. Halam pek albenili olmadığından evlenememiş. Birkaç
kısmeti olmuş elbette ama bizimki pek oralı olmayıp bu kısmetleri
de tepmiş. Bizde kalmaya başladığı ilk günlerde ağzımı tutamayıp
bu konuda birkaç cümle ettiğimde gözleri dolmuştu. “Keşke ev-
lenmeye bu kadar odaklanmayıp derslerine çalışsaydın halacığım
en azından bir işin olurmuş. İnsan kendini biraz bilmeli, zamanın-
da aynaya keşke daha dikkatli baksaymışsın, belki yardımcı olurdu
19