Page 7 - ATA YAYINCILIK 4. Sınıflar Neşeli Matematik Öyküleri

NEŞELİ
MATEMATİK 3

ÖYKÜLERİ

DALGIN KENAN

Güzel bir gündü. Tuğrul, güzel havanın keyfini çıkarırcasına yürüyor-
du. Birden arkadaşı Kenan’ı gördü. Kendisine doğru ilerliyordu. Tuğrul çok
sevindi, Kenan’ın yaklaşmasını bekledi. Ancak Kenan, Tuğrul’un yüzüne bile
bakmadı. 7, 14, 21, 28, 35… diye sayarak yanından geçip gitti. Tuğrul çok
üzüldü. “Acaba Kenan bana neden küsmüş?” diye kendi kendine sordu. Bir-
kaç adım atmıştı ki, aniden geri döndü. “Gidip sorayım. Bana neden küstü-
ğünü kendisinden dinleyeyim.” diye düşündü. “Kenan!” diye seslendi. Kenan,
irkilerek ardına baktı. En sevdiği arkadaşı Tuğrul’u görünce yüzüne bir gü-
lümseme yayıldı. “Merhaba, nasılsın?” diye sordu. Tuğrul, gülümsedi. “Bir an
için benimle küstüğünü sandım,” dedi.

-Küsmek mi?
-Yüzüme bile bakmadan geçip gittin az önce. Görmemiş gibi yaptığını
sandım.
-Hiç sorma arkadaşım. Gözlerim kimseyi görmez oldu. Deminden beri
zihinden bir hesap yapmaya çalışıyorum. Tam sonuca ulaşacakken aklım ka-
rışıyor ve başa dönüyorum.
-Öyle mi? Hangi işlemmiş bu, öğrenebilir miyim?
-7x 14 işlemini yapacağım. 7’şer ritmik saymayla on dört defa saymaya
çalışıyorum. 70’ten sonra işler karışıyor.
-Neden ritmik saymayla hesaplıyorsun? Doğrudan çarpsana!

-Yanımda kalem kâğıdım yok ama.
-Kalem kâğıda gerek yok ki! 7 tane 14 neye eşittir? 7 tane 10 artı 7
tane 4 değil mi?
-Sanırım ne demek istediğini anladım. 7 tane 10 yetmişe, 7 tane 4 de
28’e eşittir. 70+28 işleminin sonucu 98’dir öyleyse. Nasıl akıl edemedim ben!

5