Page 78 - ATA YAYINCILIK Yapraklar Güneşe Bakar (10 Kitap)

leriyle u¤rafl›yordu. Bizim apartman›n ge-
nifl ve güzel bir bahçesi vard›. Bayan yö-

neticimiz, her bahar bahçeyi yeniden dü-

zenlerdi. Zevkli ve bilgili bir kad›nd›. Kendi

çocu¤u yoktu. Çocuklar› çok seviyordu.

Bir gün apartman›n bütün çocuklar›n›

bahçeye toplad›. Bahçede bize bir köfle

ay›rd›¤›n› söyledi. Bu köfleye her çocuk bir

çiçek dikecekti. Herkes kendi çiçe¤inden

sorumlu olacakt›.

Bu teklif hepimizin hofluna gitmiflti. Çok

sevinmifltik. Ona teflekkür ettik. Onu öptük.

O da çok mutlu oldu.

Ben, ayçiçe¤i dikmeye karar vermifl-

tim. Karar›m› annemle babama açt›m.

Beni sonuna kadar destekleyeceklerini

söylediler. Bu bana cesaret verdi. Fakat
annemle babam›n, ayçiçe¤i hakk›nda

77