Page 39 - ATA YAYINCILIK Rozetle Yolculuk Öykü Dizisi (8 Kitap)
P. 39

Poyraz, içini çekti.

               – Ah, keşke öğrenmiş olsalar.

               – Tüm bu güzelliklerin gerçekleşmesi sana bağlı
           Poyraz. Sen ve senin gibi çocuklara yani.  İçinizde pay-
           laşma duygusunu geliştirirseniz, oyunlarınızda, sohbet-
           lerinizde sevgiye, barışa, dostluğa yer verirseniz, gelece-
           ğinize dört elle sarılırsanız yarınlar özlediğiniz gibi olur.

               Sonsuz Evren, elini Albay Güven’e uzattı.
               – Şimdi izninizi istiyorum dünyalı dostlarım. Sizin

           yönteminizle elinizi sıkarak vedalaşmak istiyorum. Hoş-
           ça kalın Albay’ım.
               Albay, kendine uzatılan saydam ele kuşkuyla baktı.

               – Ama eliniz boşluktan farksız, dokunmam müm-
           kün mü?

               – Deneyin Albay’ım.
               Albay, elini uzatınca sert bir elle tokalaşabildi.

               – Ama nasıl olur? Siz hava gibi, boşluk gibi... Yani...
               Sonsuz Evren, dost bir tavırla gülümserken elini bu
           kez diğerlerine uzattı.

               – Hoşça kalın Metin Bey. Hoşça kalın Candan Ha-
           nım.

               Burcu Öğretmen’le yanındaki Poyraz’a sıra gelince,
               – Benim varlığıma kolayca inandığınız için size birer
           hediye vermek istiyorum, dedi.


            38
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44