Page 30 - ATA YAYINCILIK Rozetle Yolculuk Öykü Dizisi (8 Kitap)

Poyraz, Sonsuz Evren’e inanmak istiyordu. Öğret-
meninin açıklamalarına içtenlikle destek verdi.

– Yaşlı bir amca, insanların canlı resimlerle kendi-
lerini izleme fikrini de çok saçma bulmuştu. Hâlbuki,
kameralarla fotoğraf ya da film çekebiliyoruz artık. O
amcaları zaman taşıtıyla günümüze getirsek, gelişmele-

ri göstersek nasıl şaşırırlardı kim bilir?
Sonsuz Evren, öğretmenle öğrencisinin açıklamala-
rını beğeniyle izliyordu.

Burcu Öğretmen önce eşine, ardından da Candan
Hanım ve Metin Bey’e baktı.
– Uzaylı konuğumuzun varlığı ve anlattıkları da bize
inanılmaz geliyor, dedi. Öğrendiklerimizin gerçek ol-
madığına nasıl emin olabiliriz ki? Kaldı ki işte kendisi

yanımızda şu anda, somut bir gerçek. O gerçekse an-
lattıkları neden gerçek olmasın?
Albay Güven, eşine yanıt vermek için ağzını açmıştı
ki yoldan geçen biri onlara seslendi.

– Merhaba Albay’ım, merhaba arkadaşlar!
Herkes, merakla başını çevirip sesin sahibine baktı.

– Merhaba Özdeniz, diye karşılık verdi Albay.
– Merhaba, dedi diğerleri de.

Özdeniz, Albay’ın mahalleden bir arkadaşıydı.
Adam, uzaylının ve zaman taşıtının farkına varmadan
uzaklaştı.

29