Page 5 - ATA YAYINCILIK Hayatın İçinden Öyküler (10 Kitap)

“Soyumun devam edebilmesi için mutlaka bir oğ-

lum olmalı.” diye düşünürdü.

Karısının ilk doğumunda bir erkek evladı olduysa da
bebek sağlıklı değildi ve fazla yaşamadı. Bebeğimizi kay-

bettik diye kahrolan karı kocanın Allah yüzüne baktı ve
ikinci bir evlatları daha oldu. Oğullarına Hakan adını veren

karı kocanın çok isteseler de başka çocukları olmadı.

Gel zaman git zaman Hakan büyüdü, görenin bir
daha dönüp baktığı yakışıklı bir delikanlı oldu. Kömür

rengi gür saçları, kara gözleri vardı. Çapa yapmaktan, at
binmekten, nehirde yüzmekten güçlenen bedeni uzun

boyuna ve kara kaşına çok yakışıyordu.

Ayrıca bir hayli çalışkandı. Oğlu büyüdüğünden beri
babasının işlerini çok rahatlatmış ve zenginliğini artırmıştı.
Velhasıl babası, oğluyla gurur duyuyordu. Erkek evlat baş-

ka diyen Ahmet Bey’in koltukları kabarıyordu.

Bu arada Ahmet Bey’in çocukluğundan beri tanıdığı
Hasan adında bir arkadaşı vardı. Aralarındaki rekabeti ka-

sabada bilmeyen yoktu. Hasan Bey, gençliğinden beri işte
güçte, her şeyde Ahmet Bey’e oranla daha başarılı olmayı

başarmıştı. Tesadüf bu ya, ikisinin de hemen hemen aynı
zamanlarda birer oğulları olmuştu.

4