Page 13 - Elif'çe Öykü Dizisi
P. 13
kışlar eşliğinde seyirciyi selamladı. Hayali
yüzüne gülümseme olarak yansıdı.
Akşam yemeğine kadar aynı hayali de-
falarca kurdu. Ne yatağından kalktı ne
odasından çıktı. Babasını karşılamak için bile
yerinden kıpırdamadı. Oysa her gün ba-
basına kapıyı açar, neşeyle sarılır, ku-
caklar, öper, “Hoş geldin babacığım.”
derdi.
O akşam babası Elif’i kapıda göre-
meyince merak etti, eşine sordu:
“Elif nerede?”
“Odasında. Okuldan geldiğinden beri
hiç sesi çıkmadı.”
“Hasta mı yoksa? Neyi var?”
“Yok, hasta değil ama biraz canı sık-
kın sanki. Konuşmak istemedi. Ben de ısrar
edip canını daha fazla sıkmak istemedim.”
12