Page 34 - DEDEMİN MASAL SEPETİ - KORKUSUZ KELOĞLAN
P. 34
Gezeyim, dolaşayım. Bilene bilmeyene
sorayım. Gezdiğim, gördüğüm yerlerde
neler var neler yok bir göreyim, demiş.
O sabah anası yattığı odada bir çıtırtı
duymuş. Ne oluyor diyerek gözlerini ova-
lamış. Bakmış ki oğlu giyinmiş, odadan
çıkmak üzereymiş. Kadın korku ile koşup
oğluna sarılmış.
– Oğul etme! Daha küçüksün. Yol bil-
mez iz bilmezsin. Ne olur gitme, dediyse
de oğluna söz dinletememiş. Çaresiz ka-
lan ana,
– Dur oğul! Böyle aç susuz, yayan
yapıldak yaban ellere çıkılmaz, diyerek
yamalı bir torbaya biraz azık doldurmuş.
Eline de babasından kalan boncuklu ke-
seyi vermiş. Yavrusunun boynuna sarıla-
rak onu öpmüş.
“Çocuktur. Az dolaşır, yorulur çabucak
gelir.” diye düşünerek uğurlamış.
33
