Page 47 - ATA YAYINCILIK Yaşamdan Öyküler (8 Kitap)
P. 47

“İnanamıyorum baba, sen bir sihir-

           bazsın. Bu kadar atı ne zaman yaptın?”

           Babası kızının sesini duyunca elindeki

           deri parçasını bırakıp onun geldiği tarafa

           doğru döndü:


                  “Bir süredir çalışıyorum kızım. İlkini

           senin için yapmıştım biliyorsun.”

                 Asya heyecanlandı. Kulübenin duva-


           rına yaslanmış atlara tek tek dokun-

           du. İçlerinden biri dikkatini çekti. Bu

           at Diyar’a çok benziyordu ama rengi

           onunkinden farklıydı. Atın yeleleri ve

           perçemleri Diyar’ınkinin aksine bembe-

           yazdı. Kalkık kulakları siyah keçeden,

           dizginleri siyah deridendi. Ağzı gülüyor-


           muş gibi kıvrılmıştı. Asya sevinçten uçu-

           yordu. Atın yelelerini okşarken babası-

           na seslendi:


                                       46
   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52