Page 47 - ATA YAYINCILIK Yaşamdan Öyküler (8 Kitap)
P. 47
“İnanamıyorum baba, sen bir sihir-
bazsın. Bu kadar atı ne zaman yaptın?”
Babası kızının sesini duyunca elindeki
deri parçasını bırakıp onun geldiği tarafa
doğru döndü:
“Bir süredir çalışıyorum kızım. İlkini
senin için yapmıştım biliyorsun.”
Asya heyecanlandı. Kulübenin duva-
rına yaslanmış atlara tek tek dokun-
du. İçlerinden biri dikkatini çekti. Bu
at Diyar’a çok benziyordu ama rengi
onunkinden farklıydı. Atın yeleleri ve
perçemleri Diyar’ınkinin aksine bembe-
yazdı. Kalkık kulakları siyah keçeden,
dizginleri siyah deridendi. Ağzı gülüyor-
muş gibi kıvrılmıştı. Asya sevinçten uçu-
yordu. Atın yelelerini okşarken babası-
na seslendi:
46