Page 36 - ATA YAYINCILIK Yaşamdan Öyküler (8 Kitap)

Asya o gece ve sonraki gecelerde

Diyar’ın onu uykusundan uyandırma-

sını bekledi. Ancak ne olduysa oldu,

Diyar bir daha yerinden bile kıpırda-

madı. Belki de beni uyandırmaya çalışı-

yor da ben uyanamıyorum, diye düşün-

dü. Yatağına uzandığında uyumamaya

kararlıydı. Gözünü tahta atından ayır-

madan beklemeye başladı. Pencereden

sızan ay ışığının aydınlattığı at, saatler

geçmesine rağmen hareketsiz bekliyor-

du. Asya yatağından kalkıp atının yanına

gitti. Parmaklarını yelelerinin arasına

soktu, kafasını okşamaya başladı. Şimdi

atının yüzünü daha iyi görebiliyordu. Ay

ışığının aydınlattığı yüzündeki gizemli

gülümsemeyi fark etti. Ancak aralarında-

ki yakınlaşma, bu gülümsemenin dışına

35