Page 25 - ATA YAYINCILIK Yaşamdan Öyküler (8 Kitap)

ğım şehir. Gerçekten orası! İşte okulum,

az ileride evimiz, annemin iş yeri…”

Kuleden aşağıya doğru uzanan cadde-

den geçtiler. Caddenin ışıkları, ipe dizil-

miş rengârenk boncuklara benziyordu.

Kuğulu Park’ın üzerinden geçerlerken

kuğulara el salladı. At sola doğru bir

hamle yaparak ilerledi. Daha bir ay

öncesine kadar babasının ara sıra çar-

pışan otolara, atlıkarıncaya binmesi için

götürdüğü parkın üzerinden geçtiklerini

fark etti.

Bu hızlı yolculuk Asya’yı yordu, ser-

semletti. Yüzükoyun uzanarak gerinme

gereği duydu. Dönerken üzerine yattığı

elinin uyuştuğunu hissetti. Yaşadıklarının

rüya mı yoksa gerçek mi olduğunu anla-

yamadı. Yatağının içinde doğrulup otur-

24