Page 4 - SEVGİNİN ANAHTARI ÖYKÜ DİZİSİ
P. 4

Son ders zili çalıp okul dağılmaya baş-

           ladığında  aniden  kararını  verdi  Başar.  O

           gün  servise  binmeyecek,  eve  yürüyerek
           gidecekti. Kendini pek de neşeli hissetme-

           diği için ne servis şoförü Tahsin ağabeyin

           şakalarına gülecek ne de konuşkan arka-
           daşlarına laf yetiştirecek hâli vardı çünkü.

               Böylece  okuldan  çıktı,  dışarıda  yağan

           kara aldırış etmeden iki yanı geniş bahçeli
           evlerle bezeli caddede yürümeye başladı.

           Bu  arada  kar  tipiye  çevirmişti.  Serin  rüz-

           gâr kar tanelerini yüzüne savuruyor, Başar
           atkısı ve eldivenleri yanında olmadığı için

           üşüyordu.

               Eve vardığında annesi Suna endişeli bir

           şekilde karşıladı onu:

               “Nerede kaldın oğlum? Neden geciktin
           böyle?” diye sordu.

               “Servise binmedim, yürüdüm bugün.”

               “Yürüdün mü?” diye şaşırdı Suna. “Bu

           havada? Ne oldu, servis mi bozuldu yine

           yoksa?”


                                         3
   1   2   3   4   5   6   7   8   9